Gonca Kocabaş / Milliyet.com.tr – Ömer ve Bahar’ın, öğrencilik dönemlerinde çıktıkları küçük seyahatler, dünya turuna zemin hazırladı. Yanlarında hiç para olmadan dünyayı gezmeye karar vererek, oldukça zorlayıcı bir başlangıç yaptılar. Bu tura çıkmadan önce ODTÜ’de öğrenci olan Ömer, gıda mühendisliğindeki kaydını dondurdu. Bahar ise, iktisat bölümünden yeni mezun. İki yıl önce tanışan çift, tanıştıklarından beri her fırsatta birlikte yol alıyorlar. Bahar ve Ömer, Türkiye’de öğrenciyken yaz aylarını otostopla Türkiye’yi ve çevre ülkeleri gezerek geçiriyorlardı. İkili, “Bu seyahatler ufkumuzu çok genişletti ve hayatımızın en anlamlı zamanlarını yaşattı bize” diyor. Bu şekilde dünya turuna çıkmak ikisinin de en büyük hayali oldu. Önlerindeki tek engelin para olduğunu düşünüyorlardı ancak yanlarında hiç para olmadan da bir seyahate çıkabilir, sokakta müzik yaparak ve bileklik satarak bu seyahati finanse edebilirleceklerini fark ettiler. Bu deneyimler onlara cesaret kazandırdı ve onları yerinde duramayan, sürekli yolda olma arzusu taşıyan insanlara dönüştürdü. Küçük hazırlıklar ve planlar sonrası ise bu sefer süresiz olacak şekilde artık kendilerini yolda buldular.
class=”medyanet-inline-adv”>
‘MAT VE UYKU TULUMLARIMIZLA YERDE DE YATABİLİYORUZ’
“Bir yıldır biz dünyayı gezmeye çıkacağız diye tutturmuştuk” diyen ikili, “Ne dostlarımız ne de ailemiz bunu hemen idrak edebilmişti çünkü öğrenciydik ve gerekli görülen miktarda bir birikimimiz yoktu. Yarı zamanlı çalışmaya başlayıp gerekli ekipmanları ya da uçak biletini finanse edebileceğimiz noktaya gelince, enstrüman edinince ve müzik derslerine başlayınca ise kararlı olduğumuza kanaat getirip durumu biraz da olsa kabullendiler. Herkes karışık duygular içindeydi demek ise en doğrusu olur çünkü onlara veda edeceğimiz için hüzünlüydüler elbette ama aynı zamanda da birçoğu kendimiz için doğru olanı yaptığımızı biliyordu, bizi yürekten destekliyordu” bilgisini paylaştı.
class=”medyanet-inline-adv”>
Hiç para olmadan yola çıkacakları için yolda para kazanmaları gerekiyordu. Enstrüman edindiler ve öğrenebildikleri kadar öğrenip yanlarına aldılar. Diğer bütün eşyalarını ise sırt çantalarında taşıyorlar. Çift, “Kıyafetlerimiz, bakım ürünlerimiz gibi zaten herkesin taşıdığı şeylerin dışında kalacak yer bulamadığımızda bizim evimiz olan çadırımız var. Ve mat, uyku tulumu gibi kamp ekipmanları taşıyoruz yanımızda. Bazen biri bizi ağırladığında fazla yatağı ya da kanepesi yoksa mat ve uyku tulumlarımızı kullanarak yerde de yatabiliyoruz. Bir tane de kameramız var, gezerken yaşadıklarımızı kaydedip insanlarla paylaşabiliyoruz bu sayede” diye konuştu.
‘UCUZA BESLENMEYİ ÖĞRENMEK BİRAZ VAKİT ALIYOR’
Ana geçim kaynakları sokakta müzik yaparak kazandıkları para. Ömer cura çalarken, Bahar da bendir çalıyor. Genelde Türk halk müziği icra ediyorlar. Onun dışında sosyal medyada onları görüp destek olanlar da oluyor, aynı zamanda ufaktan da olsa sosyal medya üzerinden de para kazanmaya başladıklarını söylüyorlar. Yaşadıkları en büyük zorluk ise sırtlarındaki çantaların ağırlığı. “Her zaman kalacak yer bulamadıkları için bütün gün çantalarla gezmemiz gerekiyor” diyen ikili, “Bu durum günü verimli geçirmemizi engelliyor maalesef. Onun dışında uykumuzu tam alamadığımız oluyor, özellikle çadırda kaldığımızda çadırı geç kurup erkenden kaldırmamız gerekiyor. Bunlar en büyük zorluklarımız ama çok da büyük zorluklar değiller bizce” diyerek şunları söyledi:
class=”medyanet-inline-adv”>
“Kalacak yer bulamayınca parkta, banklarda yatıyoruz. Çok güzel bir uyku çektiğimizi söyleyemem ama acil bir durumda mat ve uyku tulumlarımız sayesinde her yerde uyuyabiliyor olmamız güzel bir dayanak bizim için. Ciddi seviyede aç kaldığımız olmadı ama yetersiz beslendiğimiz oldu. Gittiğimiz ülkede ucuza beslenmeyi öğrenmek biraz vakit alıyor ama öğrendikten sonra yeterli besleniyoruz genelde.”
‘İYİ İNSANLAR, KÖTÜ İNSANLARDAN FAZLAYMIŞ’
Yolda başlarına gelen unutamadıkları bir olayı sorduğumuz Ömer, “En ilginç olay Tokyo’da yürürken bir Japon müzisyenin bizi durdurup enstrümanlarımızı göstererek ‘Bunlar cura ve bendir mi?’ diye sormasıydı. Kendisi Türkiye’de 5 yıl geçirmiş, ud çalmayı öğrenmiş ve dombrayla tanışmış. Başka birçok enstrüman daha çalabilen çok yetenekli bir müzisyendi. Meşklerde falan çalmış, hatta bildiğimiz bazı sanatçılarla tanışmış. O da bizim gibi sokak müziği de yapıyormuş, dombra çalıyordu. Sonra birlikte de çaldık. Bunun dışında, bir Budist tapınağında bir geceliğine kalma şansımız olmuştu. O da unutulmaz bir anı” diyerek anılarından bahsetti.
“Dünya gündemini takip ederek dünya tanınmazmış, bunu ilk elden deneyimleyerek öğrenmiş olduk” diyen Ömer, “İnsanları ve dünyayı yeniden sevmeye başladık seyahatlerimiz sayesinde. Lokal yerlerde konaklamak, o yerlerin insanlarıyla etkileşimde bulunmak ise dünyanın uzak yerlerini ve insanlarını tanımamızı sağladı. Ve nihai olarak öğrendik ki tüm dünyada insanlar aynı, dertler aynı aslında. Diller, kültürler bir olmasa da anlaşabilir herkes birbiriyle. Bir de, iyi insanlar kötü insanlardan daha fazlaymış, emin olduk. Çoğunlukla kötüleri duyarız halbuki” bilgisini paylaştı.
class=”medyanet-inline-adv”>
‘İLK GÜNLERDE SUDAN ÇIKMIŞ BALIK GİBİYDİK’
“Yolculuğun ilk günleri bizi biraz zorladı, sudan çıkmış balık gibiydik desek yeridir” diyen Ömer, “Yola çıkma telaşıyla yorulmuş olmamız, uzun bir uçuşla kendimizi bambaşka bir yerde bulmamız, pek planımızın olmaması, sokak müziğinin dilediğimiz gibi gitmemesi derken biraz sınandık ilk başlarda. O koşullarda bizi devam ettiren motivasyon ise inatçı kişiliğimiz, önceki gezilerden gelen tecrübelerimiz ve kendimize, gezgin olmaktan başka bir alternatif yol göremememizdi. Ya başaracaktık ya da başaracaktık” ifadelerine yer verdi.
Ömer, “Umarız bitmeyen bir yolculuk olur, gerekirse daha önce ziyaret ettiğimiz ülkelere tekrar tekrar gidebiliriz. Ancak ilerisi için kesin bir şey düşünemiyoruz aslında, belki de bir ülkeye bağlı kalacağız, büyük konuşmak istemeyiz. Mesela birçok farklı meslekten insanla tanışıyoruz gezerken, kimi tatami ustası kimi arıcı. Belki bir meslekle tanışacağız bir gün ve onunla geçecek yıllarımız veya duraklayacağız bir yerde ve müzisyenlik yapacağız orada. Dünyayı gezmek çeşitli yaşam biçimleri ve mesleklerle tanışmak demek. Belki biz kendimizinkiyle henüz tanışmamışızdır, kim bilir” diyerek sözlerini şöyle noktaladı:
“Parasız seyahate çıkmak isteyen gençlere ilk olarak, küçük seyahatlerle kendilerini test etmelerini öneririz. İki yıl önce üniversite kampüsümüzdeki gezgin topluluğuyla tanıştığımda gözümü kırpmadan ilk geziyle yola çıkmıştım. Ve o bir haftalık gezide çözmüştüm, bu benim çok sevebileceğim bir yaşam stiliydi. Parasız seyahate çıkıp yolda kendini idame ettirmekle ilgili tavsiyem ise, kendilerini en az bir beceride geliştirmeleri olur. Örgüden, müziğe, İngilizceden, grafik tasarıma kadar geniş bir beceri yelpazesinden bahsediyorum. Sokakta el yapımı ürünler satarak, müzik yaparak veya uzaktan grafik tasarım gibi çeşitli alanlarda çalışarak esnek şekilde para kazanabilmek bir gezginin hayatta kalma becerilerinden biri. Yerli insanlarla kültürel etkileşimde bulunabilmek ve ilgi alanlarınızın çakıştığı insanlarla tanışabilmek ise yine oldukça önemli tabii, bu ise dil öğrenmekle veya becerilerinizi paylaşmakla mümkün.”
.